Τα Φεστιβάλ ως Μέσα Αστικής Αναζωογόνησης

Κατά τη δεκαετία του 1970 έλαβαν χώρα δύο αλληλένδετα φαινόμενα που προκάλεσαν βαθιές αλλαγές στις κοινωνικο- οικονομικές δομές: η γενίκευση των στρατηγικών ανταποδοτικότητας των οικονομικών συγκροτημάτων και η κρίση του Φορντιστικού καθεστώτος συσσώρευσης (Bianchini, 1994:28)[1]. Οι ευρωπαϊκές αστικές περιοχές, των οποίων οι οικονομίες είχαν βασιστεί σε κλάδους βαριάς οικονομίας, σε βιομηχανίες μαζικής κατανάλωσης που χρησιμοποιούν ώριμες τεχνολογίες και σε υπηρεσίες διανομής που συνδέονται με ώριμους κλάδους, υπέστησαν σοβαρό πλήγμα.

Τα Φεστιβάλ ως Στοιχεία της Εικόνας της Πόλης

Η εντεινόμενη παγκοσμιοποίηση της οικονομίας είχε ως άμεση συνέπεια την παρακμή του ενδιάμεσου πεδίου της εθνικής οικονομίας, του παραδοσιακού δηλαδή έθνους – κράτους, και τη συνακόλυθη αύξηση της αυτονομίας και της σημασίας επιμέρους περιοχών και πόλεων, οι οποίες αναδείχθηκαν έτσι σε ανταγωνιστικές οικονομικές οντότητες (Stevenson, 2007:152). Έτσι, τη δεκαετία του ’80, οι παγκόσμιες πόλεις σηματοδοτούν με το σαφέστερο τρόπο την εξέλιξη των πόλεων σε ανεξάρτητους οικονομικούς παράγοντες (Bridge & Watson, 2000:108). Προσπαθούν να γίνουν όσο το δυνατόν πιο ελκυστικές προκειμένου να αποτελέσουν κατοικίες (κυρίως ατόμων με υψηλή μόρφωση), χώρους επιχειρηματικής εγκατάστασης, επενδυτικά πεδία και μέρη στα οποία οι επισκέπτες θα επιθυμούσαν να διαμένουν (Van den Berg and Braun,1999).

Τα Φεστιβάλ ως Μέσα Προώθησης της Πολιτιστικής Μέριμνας

Η παρουσία ενός ισχυρού «πολιτικού πολιτισμού» (Montgomery,1990), ενός πολιτισμού δηλαδή που θα χαρακτηρίζει την πόλη και θα διαποτίζει τις διεργασίες που πραγματοποιούνται εντός αυτής, θεωρείται απαραίτητο στοιχείο για την ύπαρξη μιας δημοκρατικής πολιτικής και τη διάπλαση ενεργών δημοτών, οι οποίοι δεν αρκούνται στο να παραμένουν απλοί θεατές και αποδέκτες των κοινωνικών και πολιτικών δρωμένων, αλλά διαμορφώνουν με τη δράση τους τις εξελίξεις στην πόλη τους (Bianchini & Bloom field, 1996, Ghilardi, 2001). Ο πολιτιστικός σχεδιασμός αναδεικνύεται στην κατεύθυνση αυτή σε αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο οι αρχές της πόλης απευθύνονται στον πολίτη (Mercer, 1991a:8).

Τα Φεστιβάλ ως Προστιθέμενη Αξία για την Κοινότητα

Τα φεστιβάλ μια κοινότητας λόγω της ιδιότητάς τους να ανανεώνουν περιοδικά το ρου της ζωής της και να κυρώνουν τους θεσμούς της (Falassi, 1987:3), εξυμνούν τόσο την ταυτότητα της ομάδας που τα διοργανώνει όσο και της περιοχής στην οποία λαμβάνουν χώρα. Κατά συνέπεια, πέρα από τα οφέλη που αποκομίζει η περιοχή από τη διοργάνωση κάποιου φεστιβάλ, όπως η αναζωογόνηση και ο εμπλουτισμός της εικόνας της, σημαντικά είναι τα οφέλη και για την ίδια την κοινότητα.

Ο Ερευνητικός Προσανατολισμός & το Μάνατζμεντ των Φεστιβάλ

 Δεδομένης της στενότητας και της σποραδικής φύσης της έρευνας για το μάνατζμεντ των φεστιβάλ και των ειδικών γεγονότων, η ανάπτυξή τους φέρνει στο προσκήνιο μια σειρά ερευνητικών ερωτημάτων που αφορούν στις κοινωνικές, περιβαλλοντικές και πολιτιστικές τους επιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, τη δυναμική των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ διοργανωτών και τοπικών κοινωνιών, τον τρόπο με τον οποίο επιτυγχάνεται η συνεργασία μεταξύ διοργανωτών και κοινότητας, τις μεταβαλλόμενες σχέσεις μεταξύ των διαφορων ομάδων ενδιαφέροντος, το φάσμα της κοινωνικής συμμετοχής κ.λ.π (Gursoy, Kim & Uysal, 2003:171).

Διοίκηση Εθελοντών των Φεστιβάλ

Η πλειοψηφία των φεστιβάλ εξαρτάται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από εθελοντές, οι οποίοι δεν ενδείκνυνται απαραίτητα για τα καθήκοντα που τους ανατίθενται (Hede & Rentschler, 2007:157). Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να υφίσταται μια μεγάλη δεξαμενή εθελοντών από την οποία θα επιλέγονται οι πλέον κατάλληλοι (Elstad, 2003:99).

Η Χρηματοδότηση των Φεστιβάλ

H φύση της χρηματοδότησης των φεστιβάλ είναι μείζονος σημασίας, καθώς η εξάρτηση από εξωτερικές πηγές είναι ως επί το πλείστον μεγάλη, με έσχατη την περίπτωση που ο συνολικός του προϋπολογισμός προέρχεται από μία και μόνη πηγή. Κύριες πηγές χρηματοδότησης, πέραν των εσόδων από τα εισιτήρια, αποτελούν οι προϋπολογισμοί των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και ενίοτε η κεντρική διοίκηση, η χορηγία και η επιχορήγηση από οργανώσεις του ιδιωτικού ή δημόσιου τομέα.

Μάρκετινγκ των Πόλεων και ο Ρόλος των Φεστιβάλ

Τα τελευταία 20 χρόνια μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις στην τοπική διακυβέρνηση του αστικού χώρου και των πληθυσμών του είναι η καθολική αποδοχή της άποψης ότι η μέριμνα για πρόσβαση στους πολιτιστικούς πόρους και την κατανάλωσή τους συνιστά κεντρικό σημείο των επιτυχημένων στρατηγικών αστικής ανάπτυξης (Gibson & Stevenson, 2004:1).

Το Προφίλ του Επιτυχημένου Μάνατζερ

 

 Για την ανάπτυξή ενός επιτυχημένου φεστιβάλ απαραίτητη είναι η ύπαρξη ενός ικανού μάνατζερ καθώς επίσης και η εξασφάλιση της χρηματοδότησης από τις τοπικές αρχές (Di Stefano et al, 2002:9, Klaic, Bollo & Bacchella, 2005:9). Επιτυχημένοι μάνατζερ θεωρούνται εκείνοι που πρωτοπορούν και προσθέτουν αξία στη διαδικασία δημιουργίας διευθετώντας την κίνηση των ιδεών και των πόρων και συνδυάζοντας ιδέες, πρόσωπα και οργανωσιακές λειτουργίες (Bilton & Leary, 2002:62).

Ο Δρόμος προς την Επιτυχία

Τι συνιστά επιτυχία και τι αποτυχία για ένα φεστιβάλ; Ποιοι παράγοντες τις καθορίζουν;
Η επιτυχία ενός φεστιβάλ έγκειται στην επίτευξη και διατήρηση μιας κατώτερης ποιότητας προκειμένου να διασφαλιστεί η αξία της επωνυμίας του (Scottish Arts Council, 2006:9) και χτίζεται με τον συνδυασμό εμπνευσμένου οράματος, ισχυρής δημιουργικής διαδικασίας, αποτελεσματικής ηγεσίας και διοίκησης, ευρηματικής επικοινωνίας και μάρκετινγκ και ανάληψης κινδύνου (Scottish Arts Council, 2006:17).